Ametyst i jego właściwości. Zwierciadło duszy

Niewiele jest minerałów, równie rozpoznawalnych i cenionych przez ezoteryków co ametyst, który posiada właściwości przywracające klarowność zmysłów, skłaniając do wnikliwej obserwacji wszelkiego istnienia. Zwierciadło Duszy pomaga dostrzec w człowieku odbicie mistycznych szat Wyższego Ja, by ten w końcu uświadomił sobie, że nie zakłada ich wyłącznie od święta, a jest to jego codzienny i naturalny wystrój.

Jakie znaczenie ma ametyst?

Nazwa ametystu wywodzi się od greckiego “amethysos”, co na język polski, dosłownie oznacza “nie pijany”, czyli po prostu “trzeźwy”. Podobno starożytni grecy pili wino z kielichów wykonanych z tego minerału, aby złagodzić objawy upojenia alkoholowego. Jedna z przypowieści, wspomina także o świętym winie wylanym na skałę przez samego Dionizosa, po czym ta, przyjęła barwę szlachetnego trunku.

Półszlachetny kamień, którym jest ametyst, występuje również w Biblii, jako ornament jednej z warstw fundamentu niebieskiego Jeruzalem. Z tego powodu, często kojarzony jest z duchownymi i szeroko pojętą duchowością.

Znaczenie, jakie otrzymał ametyst w starożytnej Grecji utrzymywało się na przestrzeni lat. Po dzień dzisiejszy kojarzy się go z trzeźwym wglądem w rzeczywistość, jasną oceną sytuacji i dostrzeganiem rzeczy takimi, jakie są. Jest takie powiedzenie: “jeśli trzy osoby mówią Ci, że jesteś pijany, to idź, połóż się”. Ametyst zdaje się być tą czwartą, która przywoła do ładu i wyklaruje ogląd sytuacji, krystalizując zmysły tak, by działały w harmonii. Bez stapiania się ze sobą, przestają mącić czysty odbiór doświadczenia.

Według astrologii znak zodiaku, któremu odpowiada ametyst to ryby. Więcej na temat kamieni urodzeniowych przeczytasz tutaj: Moc kamieni i kryształów cz. 1: Wprowadzenie.

Budowa fizyczna minerału

Zwierciadło Duszy, występuje w wielu miejscach na świecie: Brazylii, Urugwaju, USA, Rosji, Madagaskarze, Alpach oraz Polsce. Największy wydobyty okaz pochodzi z Urugwaju, i waży 2,5 tony.

Ametyst ma kolor fioletowy, w odcieniach sięgających od śliwkowego, przez purpurę, aż po jasną lawendę i madżendowy wrzos. Barwy te, zawdzięcza mieszance glinu i żelaza połączonym z dwutlenkiem krzemu, stanowiącym główny budulec minerału. Podgrzany powyżej temperatury 250 °C staje się bezbarwny, natomiast przy 500 °C zamienia się w cytryn (sztucznie opalany minerał, ma jednak inne właściwości niż naturalny cytryn).

W związku z tym warto uważać na zbyt bliski kontakt ametystu ze świecami, czy długotrwałą ekspozycję na światło słoneczne, które mogą stopniowo pozbawiać go barwy (a nawet uszkodzić delikatne linie auryczne). Dlatego najlepsze do przechowywania ametystów są miejsca zacienione.

Ametyst oczami jasnowidza

Poniżej znajduje się opis poszczególnych warstw energetycznych ametystu – wewnętrznej, zewnętrznej oraz charakterystykę jego barwy.

Wewnętrzna struktura energetyczna

Energetyka ametystu przypomina elastyczną, wielowymiarową folię bąbelkową, mogącą rozciągać się i kurczyć w zależności od nacisku świadomości oraz natężenia przepływu energii przez adaptatywne struktury minerału.

Po bliższym wejrzeniu, pęcherzyki “folii” krystalizują się w subtelne koraliki, którymi energia rozpływa się równomiernie we wszystkich kierunkach. Może to do złudzenia przypominać żywą tkankę na poziomie komórkowym, gotową odzwierciedlić pływy niemal każdego źródła energii – w tym oczywiście ludzkiej świadomości.

Patrząc na wewnętrzną warstwę ametystu bardziej całościowo, dostrzeżemy, jednolitą, powtarzalną strukturę, układającą się w powolne fale, wyglądające jak jedwabne prześcieradło muskane leniwym wiatrem. Po naciśnięciu w dowolny punkt subtelnej tkaniny energia rozchodzi się pierścieniem, by wrócić do nadawcy wszelkimi dostępnymi ścieżkami, ukazując tym samym mnogość możliwości i sposobów spełnienia woli, oferowanych przez świat.

Zewnętrzna struktura energetyczna – pole aury

Opuszczając wewnętrzną strukturę minerału, część energii wciąż pląsa tuż przy niej, w postaci drobnych, podrygujących w podskokach iskierek. Reszta siły, zdaje się wystrzeliwać z niesamowitą, trudną do uchwycenia prędkością, jak gdyby miała obiec cały świat, by sprawdzić, czy jest gdzieś w nim to, czego szukamy.

Delikatne linie auryczne ametystu wyglądają zaś jak gęsto usłane słomki, które gładko kołyszą się od “podmuchów” energii. Wnętrza tych rurek są wyprofilowane w kształt spiral, zapewne dzięki którym, promieniowanie ametystu jest w stanie przenikać tak odległe i głębokie obszary. Tym samym, człowiek uświadamia sobie, że nigdy nie opuszcza strefy sacrum, i ponownie dostrzega transcendencję, wszelkiego stworzenia.

Jakie kolory aury ma ametyst?

Pole Zwierciadła Duszy pozostaje czyste, gotowe do ukazania tego, co dzieje się wokół niego. Specyfika działania ametystu powoduje, że naturalny kolor aury tego minerału jest bezbarwny. Przyjmuje on kolory występujące w otoczeniu, lub polu aury osoby, która z niego korzysta.

Prawdopodobnie, brak wytwarzania przez ametyst własnych kolorów w aurze, może brać się stąd, że sam kamień jest głęboko pogrążony w obserwacji świata, przez co jego nastawienie polega w wielkiej mierze na odbieraniu informacji w swoim polu i obserwacji tego, co się w nim znalazło.

Ametyst i jego właściwości

Mimo przekazywania jednej idei różne okazy mogą opowiadać o niej, z delikatnie odmiennej perspektywy. Najłatwiej określić wachlarz właściwości dostępnych przez ametyst poprzez kolor poszczególnych Zwierciadeł Duszy.

W przypadku odmian o różowo-wrzosowym zabarwieniu interakcja z przestrzenią przypomina subtelne ptasie mleczko rozpływające się na języku, przynosząc ukojenie przebodźcowanym zmysłom. Intensywniejszy róż, w kierunku madżendy, będzie bardziej namiętny, niemal ekstatyczny. Jasny fiolet, zdaje się najbardziej bliski medytacji, gdyż pozwala dojrzeć, jak zachowujemy się w tłumie myśli o sobie. Odpowie na pytanie: “będąc w centrum siebie, jakim sobą jestem?”.

Purpura pasuje do królewskich szat zwiewających z kwiatu korony (często zwanej ametystową koroną). To dzięki niej jesteśmy w stanie dojrzeć doskonałość, z jaką przejawiamy się w materiach, oraz nienazwany ład, przepływającej przez nie energii.

Odmiany ametystu w kierunku lawendy zdają się opowiadać historie z niezliczonych, bajecznych podróży. Każda mistyczna bajka, niesie zaś ze sobą niepowtarzalny przekaz, i mądrość, dotyczące życiowych prawd odkrywanych przez ludzi niezależnie od czasów, w jakich żyli. Pozwala to ukoić wiecznie nienasycony umysłu, natchniony teraz spokojem ducha. Przymknąć na chwilę oczy, by dojrzeć świat, w którym znów wszystko jest proste i zrozumiałe bez zbędnych słów.

Właściwości magiczne, charakteryzujące ametyst o ciemniejszej barwie, w kierunku śliwki, zdają się ukazywać opuchnięte i posiniaczone miejsca, które wciąż krzyczą z bólu. Łakną sprawiedliwości, wołają o pomstę, lub po prostu potrzebują, by w końcu je wysłuchano. Te historie zwykły należeć do mniej przyjemnych, jak skrywane przed światem blizny, na których widok, człowiek od razu przypomina sobie ból ciężkich chwil. Nie sposób jednak stale się przed nimi chować, gdyż to właśnie najtrudniejsze momenty stanowią najgłębszy sprawdzian moralności, cnót i wartości, a co za tym idzie jakości i trwałości zapuszczonych weń korzeni.

Ametyst i jego właściwości lecznicze

Medycyna niekonwencjonalna przypisuje do ametystu takie właściwości lecznicze jak łagodzenie bólów głowy i migreny oraz regulację przemiany materii. W swych obserwacjach skupiam się jednak na sferze eterycznej, astralnej i mentalnej, dlatego wspominam o tym bardziej jako o ciekawostce, do samodzielnej weryfikacji.

Według medycyny niekonwencjonalnej ametyst sprzyja również w radzeniu sobie z urazami psychicznymi, a także korzystnie wpływa na jakość snów oraz praktykę świadomego śnienia. Warto jednak uważać, aby się nim nie przeładować. Poskutkuje to przesunięciem świadomości w bardzo abstrakcyjne dla mózgu przestrzenie, których ten, po przebudzeniu zwyczajnie nie spamięta.

Działanie cechujące ametyst

Działanie, jakie ma ametyst, można rozłożyć na formę pasywną (yin), i aktywną (yang). Ta pierwsza, to korzystanie z minerału w sposób bierny, bez wkładania wysiłku w poznanie jego głębi, a więc zwyczajne noszenie go przy sobie. Forma yang, to aktywna praca nad minerałem, np. medytacja z nim oraz świadome korzystanie z właściwości dawanych przez ametyst.

Działanie w formie yin, sprawia, że ametyst, uwrażliwia na odczuwanie przepływu energii “tam i z powrotem”, dzięki czemu człowiek zauważa, że siła skierowana w świat, wraca do niego na wielu poziomach. Niektóre pływy robią to najkrótszą możliwą drogą, tuż obok osi własnego przejawiania, inne zaś, obiegają cały świat. Podobnie wygląda to w polu aury człowieka, gdyż może on skupiać się tuż przy ciele fizycznym, lub na najdłuższej trasie obiegającej torus aury.

Forma yang sprawia, że wejrzenie w Zwierciadło Duszy, jest jak spojrzenie prawdzie w oczy – naszej prawdzie o sobie. Z jednej strony, skupiając się na brakach, można nie zostawić na sobie suchej nitki, gdyż dostrzegając najmniejszą wadę, w oczy rzuca się niedoskonałość całości. Z drugiej, poczynając od całości siebie, pozwolić sobie, onieśmielić się swoją osobą, by moment później ośmielić się być sobą.

Gdy uda się mu to drugie, człowiek zaczyna patrzeć na swoją cielesną formę, jak na efekt końcowy wewnętrznej mocy, którą dysponuje, dostrzegając w sobie wystarczającą siłę sprawczą, gotową do wcielenia w czyn. Jeśli jednak przesadzi, okaże się, że nic mu się nie chce, bo patrząc z tak szerokiej perspektywy, wszystko istnieje – “nic dodać, nic ująć, więc co tu po mnie?”.

Odnalezienie złotego środka w tym jak działa ametyst, wymaga zrozumienia jednej z jego lekcji: Zdobycie wszystkiego, wymaga porzucenia wszystkiego. Czysty i klarowny wgląd w jedno, można osiągnąć, rezygnując ze wszystkiego innego, co woła o naszą uwagę. Oczyściwszy swój świat z tego, co na ten moment mało istotne, Zwierciadło Duszy pomoże odnaleźć w nim pełnię tego, czemu świadomość, chce poświęcić teraz wyłączną uwagę.

Ametyst i jego zastosowanie

Można powiedzieć, że ametyst ma szczególne zastosowanie w sferze duchowej, gdyż otwiera użytkownika na to, co określamy jako sacrum – niezwykłą zwykłość. Robi to w szczególny sposób, uchylając kurtyny mistycznego świata, w którym rola siewcy wykracza poza zbiory, tego co zasiał. Jest on zarazem żyznym i podatnym gruntem, deszczem nawadniającym pola, jak i ogrzewającym je słońcem – początkiem, końcem, ruchem kreującym proces, a także przestrzenią, w której to wszystko mogło zaistnieć. Całe to doświadczenie stanowi zaś nieodłączną część świata.

Z tego powodu Zwierciadło Duszy polecane jest osobom zanurzonym w sferze materialnej, chcącym otworzyć się na subtelność otaczającego ich świata. Niektórym, mogłoby przez to wydawać się, że ametyst jest wylatanym, odrealnionym oderwańcem, zbyt zajętym przestrzenią niematerialną, by patrzeć na to co przyziemne. Nic bardziej mylnego!

Zastosowanie ametystu przypomina świadomość o najtrwalszej osi, którą ta dysponuje, choć nie zawsze bierze ją pod uwagę – mocy, zwanej również polem możliwości. Mamy w sobie ten czysty, nieprzejawiony potencjał jeszcze na długo przed wytworzeniem pierwszych członków, za pomocą których będziemy odkrywali wewnętrzny i zewnętrzny świat. “Jestem”, jest więc najpewniejszą informacją, towarzyszącą nam od narodzin.

Niezależnie jak głęboko byśmy sobie nie zaprzeczali, na końcu (stanowiącym równocześnie początek) zawsze pozostanie świadomość obserwująca zaprzeczającego. Świadomość nie jest w stanie wyobrazić sobie braku siebie. Najtrwalszym elementem ludzkiego przejawiania, jest zatem obecność w mocy, co z kolei reguluje czakrę podstawy, czerpiącą pewność z manifestowanej siły.

Drzewo rosnące ku górze, równolegle zapuszcza korzenie. Tak samo i człowiek, ugruntowany w sobie, może oddawać się poznawaniu wyższych aspektów, bez ryzyka, że odleci w utopię. Wówczas powstaje przestrzeń do zajęcia się tym, co wartościowe, a nie tylko wygodne. Bojaźliwe, pozamykane ego, integrując się z Wyższym Ja, umożliwia stanie się prawdziwym człowiekiem, który odnalazł miejsce dla cnót i wyższych wartości zarówno w świecie, jak i swoim wnętrzu.

Ładowanie i oczyszczanie ametystu

Ze względu na specyfikę swojej aury, ametyst może ulegać licznym zanieczyszczeniom, zarówno z otoczenia, jak i od strony samego użytkownika. Dlatego przed użytkowaniem Zwierciadła Duszy, dobrze jest zrobić rozgrzewkę energetyczną, oczyścić przestrzeń oraz energetykę ciała.

Jak wspominałem wcześniej, oczyszczanie, lub ładowanie ametystu z pomocą promieni słońca, powoduje, że ciśnienie, poza “wypłukiwaniem” barwy minerału, może dodatkowo uszkodzić jego delikatne linie auryczne.

Kąpiel w bieżącej wodzie będzie lepszym sposobem na oczyszczanie ametystu, niż pozostawienie go w wodzie stojącej, która może oddać zabrudzenia równie szybko, co je przyjęła. Można również pozostawić minerał na kilkanaście do kilkudziesięciu minut w błocie lub glebie, by pochłaniające właściwości ziemi zrobiły swoje.

Właściwości, które ma ametyst, sprawiają, że ładowanie tego minerału najlepiej ograniczyć do czerpania z własnej mocy, którą zasilimy działanie Zwierciadła Duszy. Z podstawami pracy na energiach zapoznasz się w tym artykule: Praca z energią – wprowadzenie.

Połączenia z innymi minerałami

Podczas gdy ametyst tworzy dystans, kwarc różowy jest łączący, toteż stanowi dobrą przeciwwagę w przypadku przesycenia Zwierciadłem Duszy. Połączenie ametystu i septarii jest niezwykle kojące, gdyż pozwala zauważyć, jak procesy energetyczne w ciele dzieją się samoistnie, i wystarczy tylko obserwować przepływającą przez nie energię.

Połączenie z labradorytem, karneolem, chryzoprazem, tygrysim okiem, jaspisem, celestynem, malachitem i wieloma innymi minerałami, da efekt, w którym przez pryzmat ametystu obserwujemy siebie, doświadczającego właściwości tych minerałów, toteż rezultaty z pracy nad nimi mogą być wydajniejsze.

Hematyt i granat siłują się z ametystem, któremu totalnie nie o pokazy siły chodzi. Ciemne minerały, takie jak turmalin czy kwarc dymny tworzą jeszcze większy paradoks, gdyż próbują pochłaniać dystansujące właściwości ametystu. Kończy się to na obserwacji pustki, z której nic nie wynika, gdyż jej rolą jest ukrywanie informacji, a nie wystawianie ich na światło rzucane przez obserwatora.

Kryształ górski wzmacnia działanie Zwierciadła Duszy. Połączenie z czaroitem sprawia, że chce się uchwycić jak najszerszą perspektywę, przez co łatwo zgubić trop. Agaty wypadają z ametystem dość abstrakcyjnie. Nadają się do podróży mentalnych usłanych symboliką, które jednak mogą być trudne do przełożenia na życie doczesne.

Zakończenie

Zwierciadło Duszy z pewnością skrywa w sobie jeszcze wiele niewyjaśnionego. Być może uwypukla to, że świadomość sama dla siebie stanowi największą tajemnicę, do której można zbliżyć się poprzez wnikliwą obserwację, lecz nie sposób uchwycić jej całości.