Kryształ Górski i jego właściwości. Pryzmat wizyjny

Kryształ górski jest ceniony za właściwości oczyszczające, wspomagające medytację oraz wzmagające jasność myśli – nic dziwnego, że stał się jednym z najpopularniejszych minerałów cenionych przez ezoteryków. Popularność zawdzięcza czystej strukturze, w której można łatwo zapisać dowolną myśl, a wróżbici uwielbiają go za wsparcie w odczytywaniu przyszłości (stąd kryształowe kule). Używany bardzo często jako składowa orgonitów ze względu na wyjątkowo silny wpływ na otoczenie (działa jako niszczyciel negatywnych energii). Nic więc dziwnego, że dla wielu ludzi zainteresowanych ezoteryką stał się uniwersalnym narzędziem pracy z energiami. 

Jakie znaczenie ma kryształ górski?

Kryształ górski zawdzięcza swą nazwę greckiemu “krystallos”, co dosłownie oznacza lód. Jego czystość sprawia, że często jest utożsamiany z diamentem, a także czystymi intencjami, cnotami, wartościami wyższymi, a nawet aniołami.

W mitologi nordyckiej, połączenie złota i kryształów zapewniało oświetlenie ciemnych tuneli Svartalfheimu, zamieszkiwanego przez krasnoludy. Historycy podejrzewają zaś, że kryształowe soczewki mogły być wykorzystywane w Starożytnym Egipcie do wzniecania ognia z promieni słońca.

Według różnych przekazów astrologii, znak zodiaku, któremu odpowiada kryształ górski to baran, a także bliźnięta, rak, lew, strzelec, koziorożec oraz ryby. Więcej na temat kamieni urodzeniowych przeczytasz tutaj: Moc kamieni i kryształów cz. 1: Wprowadzenie.

Opis ogólny minerału

Dzięki łatwości obróbki, i cieszącej oko przeźroczystości, ludzie wykorzystują kryształ górski do tworzenia rzeźb, naczyń, wszelkiego rodzaju ozdób i biżuterii – często powiązanych z kultami religijnymi.

Złoża kryształu górskiego występują m.in. w Alpach, Brazylia, Francji, USA oraz Polsce. W kraju, wydobywane są głównie na Dolnym Śląsku, w Karkonoszach i Górach Izerskich.

Największa wydobyta szczota kryształu górskiego pochodzi z Rosji, i waży 40 ton. Najdłuższy, pojedynczy kryształ, jaki został wydobyty, miał zaś długość 3 metrów.

Kryształ górski oczami jasnowidza

Poniżej znajduje się opracowanie poszczególnych warstw energetycznych kryształu górskiego – wewnętrznej, zewnętrznej, a także kolory aury minerału.

Wewnętrzna struktura energetyczna

Kryształ górski posiada bardzo gęstą tkankę energetyczną, której twardy szkielet pokryty jest wieloma warstwami drobnych błonek nałożonych na siebie. Na ich powierzchni jasnowidz wyczuje delikatne oczka, w których koncentruje się energia. To właśnie dzięki nim kryształ górski łatwo utrzymuje nawet duże zasoby energii, które pływają pomiędzy oczkami, przepływając przez wiele warstw jego materii (dlatego dobrze radzi sobie z oczyszczaniem kierowanej przez niego siły, za co cenią go twórcy orgonitów). 

Zewnętrzna struktura energetyczna – Aura

Pole auryczne kryształu górskiego jest zbudowane z gęsto usianych prążkowanych linii, które kierują jego energię na zewnątrz. Nie posiada osłonki zwanej granicą zewnętrzną, co upodabnia go do nastroszonego jeża. Przypomina to gęsty grzebień z na wpół sztywnych promieni sięgających w każdą stronę. Wszystko, z czym się zetknie będzie przechodziło przez te linie i zostawiało to, co jest luźno powiązane albo zbyt ciężkie – może to być myśl każdego rodzaju, choć na liniach aurycznych kryształu najczęściej pozostawiane są różne stadia zanieczyszczenia. To właśnie ta właściwość jest szeroko wykorzystywana przy uzdrawianiu – w procesie wyczesywania aury chorego człowieka, kryształ górski sprawdza się doskonale, a z jego wykorzystaniem poradzi sobie każdy początkujący. 

Kryształ górski jest aktywny głównie na poziomie eterycznym. Przestrzeń astralna i mentalna jest u niego czysta, praktycznie nienaruszona, a sama aura choć silna i trwała, nie jest ekspansywna, a promieniowanie nie sięga dalej niż jego linie auryczne, czyli około 15-20cm od powierzchni. Dotyczy to także kryształów, które są bardzo duże. Teoretycznie jego oddziaływanie nie sięga poza jego pole, lecz tutaj odkrywamy kolejną właściwość tego minerału – stały przepływ. Jego wewnętrzna struktura jest ułożona w taki sposób, że stale dochodzi do mikro zmian w skupiskach energii, które następnie rozładowując się, ściągają kolejne subtelne materie w kierunku kryształu. W ten sposób następuje proces oczyszczania przestrzeni wokół niego i omija ograniczenia aury. 

Jakie kolory aury ma kryształ górski?

W zależności od czystości kryształu górskiego, jego aura będzie biała lub białawo-przeźroczysta. Nasuwa to na myśl powiedzenie “tabula rasa”, co oznacza “czystą kartę” lub “czystą tablicę”, na której można zapisać cokolwiek. To właśnie dzięki temu, kryształ górski ma tak szerokie właściwości w zakresie przechowywania oraz odczytu informacji.

Kryształ górski i jego właściwości 

Spośród wielu praktycznych właściwości, które ma kryształ górski, jego charakterystyczną cechą jest możliwość zapisu dowolnej myśli i działa to na tyle dobrze, że czyni go praktycznie uniwersalnym nośnikiem podtrzymującym dowolną ich ilość. Nie jest w tym jednak idealny – najczęściej już po kilku godzinach traci wyrazistość myśli przez co stają się one bardziej ogólne i w efekcie słabsze. Gdy w krysztale znajduje się więcej niż jedna myśl, ma on skłonność do ich stapiania ze sobą (nawet, gdy są one na różnych biegunach), co daje czasem ciekawe efekty. Ta specyficzna kompresja myśli, to jeden z jego większych minusów. 

Kryształ górski jest głośno chwalony za właściwości oczyszczające i faktycznie nie sposób mu ich odmówić. Jego konstrukcja energetyczna umożliwia mu mocne oddziaływanie na energie w pobliżu – przywraca ład wszystkiemu, co jest w stanie dotknąć swoim polem. Dzięki swoim liniom aurycznym jest w stanie wygrzebać z aury człowieka wiele zgęstków, negatywów i obrócić pasożyty astralne w pył. To dobre narzędzie w rękach wprawnego uzdrowiciela. Ta sama właściwość jest też przyczyną kolejnego minusu – szybkiego stopnia zanieczyszczania jego struktury energetycznej przez co praktycznie codziennie trzeba go oczyszczać.

Wyjątek stanowią szczególne właściwości jego aury, której siła może wyczesać z powierzchni ciała nawet solidne zanieczyszczenia. Jednak odpowiednio nastrojony kryształ będzie stale wzbogacał atmosferę i życie w niej, wibracją, którą otrzymał. Jego emanacje potrafią przejść przez bardzo dużo przeszkód (za wyjątkiem sztucznych tworzyw np. plastiku). Dobrze radzi sobie z gęstościami ciała eterycznego, co wzmacnia układ energetyczny człowieka. 

Kryształ górski i jego właściwości lecznicze

Według medycyny niekonwencjonalnej, kryształ górski posiada właściwości lecznicze wspomagające funkcjonowanie mózgu, organów płciowych oraz nerek. Dodatkowo oczyszcza cerę, jak i cały organizm z toksyn. Jest również uważany za naturalny odpromiennik i neutralizator wielu źródeł promieniowania, mogących wywołać szkodę dla ludzkiego organizmu.

Przypominam, że skupiam się na badaniu minerałów w sferze eterycznej, astralnej i mentalnej, dlatego ich właściwości lecznicze podawane na stronie, proszę traktować jako ciekawostkę, do samodzielnej weryfikacji.

Działanie cechujące kryształ górski

Przez swoje działanie, kryształ górski jest docenianym wsparciem w medytacji i stanach transowych. Na poziomie astralnym i mentalnym (emocje i myśli) nie jest zbyt aktywny, więc praktycznie wcale nie reaguje z latającymi w atmosferze myślami i emocjonalnymi falami. To dlatego skupienie na nim daje wrażenie ciszy i spokoju, co ułatwia medytację. Sięga się po jego pomoc także przy podróżach mentalnych, świadomych snach i projekcji astralnej. Przydaje się także w przypadku nauki w szkole, zapamiętywaniu i planowaniu.

Uniwersalność kryształu sięga jeszcze dalej. Może stanowić podstawę pod czystą przestrzeń w pokoju, a nawet całym mieszkaniu, jeśli zostanie ustawiony w odpowiednim miejscu. Umieszczony przy drzwiach będzie zbierał większość brudów przyniesionych z zewnątrz i odpędzał swoją obecnością astralne byty – jeśli znajdą się w bezpośrednim zasięgu kryształu, najczęściej szybko tracą swoje materie i rozpadają się. Sprawdza się więc jako straszak na potwory z szafy czy spod łóżka. 

Specyfiką kryształu górskiego jest jego ciągłe zapisywanie aury otoczenia. Z jednej strony to dobrze – możemy zapisywać miejsca i stany w krysztale. Z drugiej to źle – taki kwarc równie szybko pochłonie również negatywne wzorce i przyjmie je jako nakładkę nad własne (może emanować negacjami, które zebrał). Nakładka wytwarzana jest już po kilku godzinach przebywania w nowym środowisku i może być ścierana poprzez zmianę środowiska, procesy oczyszczania lub przeładowanie.

Zaprogramowane kryształy górskie należy co pewien czas wymieniać (lub pozbawiać ich programu na rzecz ich regeneracji). W innym wypadku program przestanie spełniać swoje funkcje, a kryształ “wyłączy się”, przejdzie w stan przypominający śpiączkę. Rzemiosło magiczne zwie to udawaną śmiercią, podczas której kryształ w ogóle zaprzestaje emanacji na zewnątrz, a jego pochłanianie energii staje się wyrywkowe, wręcz mechaniczne. Warto więc pamiętać o tworzeniu nakładki, która sama będzie wykonywać program, a kryształ zostawić jako nośnik (zakotwiczenie w materii) dla energetycznej formy. Jeśli nakładka będzie czerpała z kryształu, zostanie ona potraktowana jako pasożyt i minerał ulegnie “wyłączeniu”. 

Kryształ górski i jego zastosowanie

Zastosowanie jakie ma kryształ górski, odkryła już niejedna wróżka, rytualista, czy rzemieślnik. Może stanowić podstawę dla wielu artefaktów, być baterią dla rytuałów czy wsparciem dla odczytu dla wróżek. Stanowi dobre oko dla jasnowidza, gdyż można przez niego patrzeć (kryształowa kula), aby dojrzeć jego poziom obserwacji bogatych pakietów informacji z atmosfery. Pomimo bycia specyficznego rodzaju lustrem, nie odbija naszego wyobrażenia o świecie, lecz pokazuje zapis tego, co się zadziało. Kryształy nie są idealne do przechowywania energii, lecz są świetne do zapisu każdej naszej myśli czy emocji, a nawet szczątkowego tła pola aurycznego (co jest istotne, gdyż tło aury podaje nam podstawowe informacje, które nadal lub kiedyś działy się przy krysztale).

Kryształ górski przy kontakcie z roślinami zdaje się wysubtelniać i tworzyć w swojej strukturze pseudo esencje, podobne do roślinnych. Choć wpływ ten jest dobrze odczuwalny, to nie zakłóca właściwości kryształu. Minerał nie reaguje jednak na inne substancje czy formy żywe – zwierzęta nie budzą w nim żadnej reakcji, a metale zdaje się ignorować. 

Zupełnie inaczej wygląda to przy kontakcie z ludźmi. Tutaj kryształ górski rozjaśnia się, subtelnieje i nabiera wdzięcznych barw. Przy człowieku kryształ nabiera wyrazistości, często rozświetla się od wewnątrz i usprawnia swój system po dłuższym kontakcie (pierwsze zmiany zauważone już po dwóch tygodniach pasywnego odbioru emanacji). Mowa tu rzecz jasna o człowieku spokojnym i opanowanym, rozwiniętym mentalnie. W przypadku jego dzikiej wersji, kryształ szumi i tworzy nieprzyjemne trzaski wyładowujące negatyw w otoczenie – jest więc świetnym wyznacznikiem postawy emocjonalnej człowieka. Traktowany pozytywnie, mocno przywiązuje się do człowieka, przekształcając swoje pole pod jego emanacje i kreśląc stałą wymianę energii przez połączenie. 

Oczyszczanie i ładowanie kryształu górskiego

Czysty kryształ jest dla oka jasnowidza idealnie jasną strukturą, pozbawioną zabarwień. Wystarczy jednak położyć go w pobliżu źródła promieniowania, aby przybrał wielość barw w swoim wnętrzu, a linie auryczne spuchły od nagromadzonej siły. Przekłada się to na całkiem szybki czas zapchania jego układu zanieczyszczeniami, co pozbawia kryształ górski właściwości oczyszczających – a nawet powoduje, że sam zaczyna być istną bombą negatywu, która za jakiś czas rozleje nagromadzony ładunek siły. Z tego powodu nie jest zalecane chodzić z nim na miasto, ani używać jako amuletu obronnego.

Oczyszczanie kryształu górskiego na szczęście nie stanowi problemu. Rzadkie przypadki silnego negatywu, którego ciężko się pozbyć z minerału, można policzyć na palcach obu dłoni (zwykle wystarczy tylko dłużej poczekać). Kąpiele słoneczne świetnie sprawdzają się w przypadku zanieczyszczeń powierzchownych, czyli takich, gdzie negatywne zgęstki zatrzymały się na jego aurze. Kąpiele wodne są sprzyjające w przypadku cięższych warstw emanacji zebranych na powierzchni, lecz trzeba pamiętać, aby nie stosować ich długo (jednorazowo nie dłużej niż 30 minut), gdyż energia kryształu blednie.

Idealnie jest w przypadku kąpieli błotnych – woda nie jest wtedy problemem, a ziemia bardzo dobrze radzi sobie z głębszą komunikacją. Ciemność, wilgoć i nieco podwyższona temperatura jest dla kryształu czymś w rodzaju spa – w takich warunkach kryształ górski może przebywać miesiące i kumulować w sobie odżywcze emanacje. Zakopanie go w suchej ziemi jest nieefektywne i wymaga znacznie więcej czasu niż kąpiel błotna. Światło Księżyca jest wręcz niewskazane – ten minerał w ogóle nie trawi jego emanacji i ulega osłabieniu w jego świetle. 

Jako, że kryształ nie stawia oporów przed ingerencją człowieka, to osoba obeznana z pracą z energiami będzie w stanie łatwo go oczyścić. Wystarczy tylko zwiększyć przepływ energii przez jego strukturę, aby wymyć energetyczne złogi i ciemną masę. W przypadku znacznie cięższych zgęstków należy zaniżyć energię w aurze kryształu, a powstałe w ten sposób ciśnienie wypchnie zanieczyszczenia w gwałtowny sposób na zewnątrz. Osoby niezaznajomione z operowaniem na energiach mogą zadowolić się tym, jak na kryształ górski działa ładowanie promieniami słońca – nie zostawiajcie go tam jednak na cały dzień, godzina lub dwie w zupełności wystarczą. 

Pielęgnacja kryształu energetycznego jest opłacalna ze względu na wyjątkowo dobre właściwości filtrujące energie w przestrzeni. Z tego względu można go umieszczać w pokojach, gdzie chcemy zachować czystość energetyczną. Zachować, lecz nie stworzyć – kryształ szybko ulega zanieczyszczeniu i przestaje mieć pozytywne wartości. Dlatego najlepiej jest korzystać z niego właśnie do oczyszczania i mieć zapas kryształów do szybkiej wymiany. Możliwe jest zebranie kilku kryształów razem – wymiana energetyczna pomiędzy nimi powoduje, że dłużej zachowują czystość i lepiej radzą sobie z zabrudzeniami.

Wybór kryształu górskiego

Wielkość nie ma bezpośredniego znaczenia. Liczy się czystość struktury oraz brak jej przełamań i pęknięć. Nieobrobione kryształy są pełne energii, zwłaszcza świeżo wyjęte z siedliska minerału. Szczotki są zdecydowanie delikatniejsze, a ich pole auryczne bardziej aktywne i gęstsze – przekłada się to na większy zasięg aury i wydajniejsze oczyszczanie.

Obrobiony minerał zmienia swoje emanacje i te stają się precyzyjniejsze, czasem nawet intensywniejsze. Jednak minusem jest ich stonowanie – nie będą posiadać takiej siły i bogactwa jak nieoszlifowane. Przy czym lepiej nadają się do programowania, gdyż sprecyzowany kształt lepiej utrzymuje myśli wewnątrz bez ich naruszania. 

Kryształ górski i jego naturalne właściwości mogą zostać zniwelowane przez obróbkę, wystawienie na niesprzyjające promieniowanie czy próbę nadmiernego wykorzystania. Przebywając w mieście ulega szybkiemu zanieczyszczeniu właśnie ze względu na właściwość jego aury, więc nie sprawdza się jako kamień chroniący przed negatywami. Im mniejsza przezroczystość kryształu, tym gorzej radzi sobie z odczytywaniem emanacji z otoczenia. Idealny kryształ górski będzie więc przeźroczysty, niezbyt duży (taki na kilka centymetrów). 

Kryształy są jednymi z tańszych kamieni. Małe można kupić już po kilka złotych. Wraz z wielkością rośnie jednak cena i za kilkucentymetrowy, wyszlifowany obelisk można zapłacić 50-60zł. Te wielkości pięści będą wykraczały już poza 100zł. Większy nie oznacza jednak lepszy – pole auryczne zwykle nie wychodzi ponad 20-30 cm nawet u największych kryształów (co nie przeszkadza im przetwarzać materie w pobliżu). Jeśli celem jest oczyszczenie i zachowanie czystości pomieszczenia, to rozstawienie nawet niewielkich kryształów po kątach spełni swoją rolę. 

Osoby dynamiczne, aktywne seksualnie lub entuzjastyczne powinny uważać na kryształy górskie. Ten minerał nie posiada częstotliwości pozwalających na płynny kontakt z tego typu osobami (w konsekwencji będzie próbował je prostować pod siebie). 

Więcej na temat mocy kamieni, ich subtelnej budowy oraz relacji z człowiekiem przeczytasz w serii poświęconej pracy z minerałami: Moc kamieni i kryształów cz. 1: Wprowadzenie.