Wampir energetyczny. Złodziej siły życiowej

Jest coś takiego w wampirach, co powoduje, że instynktownie się ich obawiamy. To podświadomy głos instynktu, który każe nam uciekać przed drapieżnikiem, którego podstawowym pożywieniem jesteśmy my sami. Wampir energetyczny dotyczy wielu istnień, lecz najczęściej oznacza człowieka kradnącego energię drugiej osoby.

Energię w postaci emocji, dobrego samopoczucia, sił intelektualnych lub fizycznego komfortu i naturalnej aktywności ciała – te oraz jeszcze więcej odmian energii wampir energetyczny jest w stanie ukraść i przyjąć jako własne. Można je podsumować do jednego terminu zwanego siłą życiową, a inaczej praną, która przyswajana jest przez ludzi poprzez ciała subtelne i łączący je układ czakr.

Co to jest wampir energetyczny?

Wampir to osoba mająca, zdegenerowaną, niesprawną lub całkowicie niedziałającą tę część systemu energetycznego, która odpowiada za pochłanianie prany oraz jej przewodnictwo i rozprowadzanie po całym ciele. Wiąże się to z okropnym stanem energetycznym, gdyż tego rodzaju ubytek powoduje, że osoba będąca wampirem jest uzależniona od dostaw energii innych osób. Sama zaś nie potrafi się zregenerować ani utrzymać w sobie wystarczająco siły. Tworzy to uzależnienie od siły życiowej, która jest przetwarzana przez żywe istoty.

Ciało, które przymiera, uruchamia instynkty i nakazuje zdobywać energię za wszelką cenę. Czakry do tej pory pobierające energię wprost z otoczenia, teraz stanowią pomosty dla podczepów i linków do innych ludzi. O ile człowiek nie jest tego świadomy, to mówi się, że choruje na wampiryzm energetyczny, lecz nie jest wampirem jako takim. Tym osobom jeszcze może pomóc uzdrawianie i wspieranie kondycji energetycznej za pomocą olejków, ziół i ćwiczeń wzmacniających energetykę ciała. O tym jak leczyć wampiryzm energetyczny napisałem osobny artykuł: Wampir energetyczny – jak leczyć wampiryzm?

Z kolei osoba świadoma swoich niecnych praktyk jest już wampirem w pełnym tego słowa znaczeniu. Mimo sprawnej energetyki może kraść energię z ludzi oraz uszczuplać ich zasoby samą swoją obecnością. W przypadku, gdy sprawność energetyczna faktycznie jest upośledzona, wampir sam dla siebie staje się dużym problemem, ponieważ ryzykuje powstanie mutacji, które przyspieszą wszystkie procesy chorobotwórcze w organizmie.

Kim jest wampir energetyczny?

W przeciwieństwie do dziczy astralnej (energetycznych pasożytów) ludzie o dowolnym wyglądzie, płci lub wyznaniu mogą zostać wampirami. Potocznie określa się je jako wampir energetyczny lub wampir emocjonalny, gdyż najczęściej kradną energię właśnie poprzez wymuszanie w swych ofiarach negatywnego stanu emocji. Wampirem może być mąż, żona, znajomi z pracy lub osoby spotkane w komunikacji publicznej.

Należy zaznaczyć, że wampiryzm to nie to samo, co bycie wampirem. To pierwsze trafia się prawie całej populacji na świecie, gdy człowiek jest zmęczony lub przeżywa gwałtowny upadek emocjonalny (np. rozstanie lub śmierć bliskich). Jest wtedy na tyle osłabiony, że podświadomie czerpie z otoczenia, lecz bardziej skłania się do proszenia o wsparcie niż bezpośredniej kradzieży. Taki stan nie trwa dłużej niż parę dni, choć w zależności od indywidualnych przypadków i sposób radzenia sobie z trudnościami, może wydłużyć się do kilku miesięcy.

Zupełnie inna sprawa jest przy ludzkim wampirze. Jest to osoba, która atakuje ofiarę świadomie lub półświadomie (np. użala się nad sobą, uwieszając się na innych, by uzyskać wsparcie emocjonalne).

Objawy świadczące o tym, że wampir energetyczny żeruje w naszym pobliżu są dość łatwe do zauważenia. Bystry obserwator wyraźnie odczuje drenaż energii, szybkie osłabienie ciała, przytępienie zmysłów oraz brak koncentracji. Najczęściej przykre efekty obserwuje się tuż po ataku, kiedy to wampir energetyczny odchodzi po posiłku, a ofiara czuje wtedy gwałtowny spadek sił witalnych, co może nawet powodować ból psychiczno-fizyczny.

Jakie cechy ma wampir energetyczny i jak go rozpoznać?

Cechy wampira energetycznego mocno oscylują wokół bycia drapieżnikiem, który nie liczy się z ofiarą. Im bardziej świadomy swoich działań jest taki wampir, tym bardziej jest narcystyczny i nieprzychylny szczerym kontaktom między ludźmi. Dlatego często kłamie, oszukuje, wprowadza niepokój oraz chaos. Sieje zamęt i obawy, co wybija ofiary ze spokoju i wprowadza sugestie, przez które są podatniejsze na jego manipulacje.

Dość często wampirami stają się osoby o skłonnościach do depresji, niestabilne emocjonalnie i psychicznie. Pociąg do przesadnych dramatów, wprowadzania w otoczenie zbędnego ryzyka i obgadywania innych za ich plecami tworzą z nich trudne w kontaktach osoby. Te głęboko wpojone w nich cechy tworzą podwaliny pod wampira energetycznego, którego głównym celem będzie drenaż energii właśnie poprzez takie zachowania.
Przede wszystkim są to osoby poszukujące atencji, poprzez sugerowanie czegoś więcej np. zwrotu w postaci odzewu na uczucia lub chęci dowolnej innej relacji międzyludzkiej. Nic takiego nie występuje, gdyż wampir, to osoba mająca uszkodzony układ energetyczny, a przez to jest bardzo niewydajny w okazywaniu energii na zewnątrz. Najczęściej ją marnuje albo kompletnie nie umie użyć, co daje jednak iluzję błyszczenia w otoczeniu i wśród tłumu.

Rodzaje wampirów i ich taktyka

Sednem tego, co powoduje, że wampir energetyczny jest taki groźny dla innych, to przepływ energii, który idzie tylko w jego stronę. Dlatego mimo różnic w sposobach pożywiania się cudzą energią, tak naprawdę chodzi o dokładnie to samo, czyli o kradzież energii poprzez uchwycenie uwagi ofiary na wampirze. Narcystyczne skłonności do przesadnie dobrej opinii o sobie lub dramatyzowanie, a nawet marna gra aktorska lub sugerowanie czegoś więcej niż faktycznie może otrzymać druga osoba, to podstawowe zachowania wampira energetycznego.

Wampir energetyczny, to bardzo szerokie pojęcie i można powiedzieć, że jest kategorią samą w sobie, gdyż wielość sposobów, w jakich kradnie energie od swoich ofiar, jest ogromna. Jest najgorszym rodzajem znajomości, gdyż wiecznie domaga się uwagi, wsparcia, udzielania mu pomocy oraz troszczenia się o niego. Niczym młode kukułki wywalające pisklęta innych gatunków ptaków, na których pasożytuje. W świecie ludzi odgradza swoje ofiary od społeczeństwa, dając siebie za przykład i nawołując do posłuchu.

Wampir energetyczny emocjonalny, to drapieżnik, którego celem jest pochwycenie ofiary w emocjonalnym szachu tak, aby nie mogła mu odmówić i wbrew sobie poświęciła mu czas i własną energię. Dopraszanie o wsparcie, rażenie osób stwierdzeniami o ich niedostatecznych wysiłkach i oskarżenia o brak starań, to główne narzędzia bezpośredniego ataku takiego wampira. Wywołuje tym samym poczucie winy, niepewność własnych działań i wątpliwości co do szczerości własnych uczuć. Dłuższe przebywanie w pobliżu takiego wampira powoduje rozchwianie emocjonalne i stany lękowe, a nawet paranoiczne.

Wampir energetyczny seksualny, to typ agresora skupiający się na doznaniach fizycznego ciała. Wbrew pierwszemu skojarzeniu nie zawsze oznacza to jego sposób działania. Jego najczęstszą formą ataku jest przebywanie blisko ofiary tak, aby być z nią w stałym kontakcie fizycznym poprzez dotyk taki jak trzymanie za rękę, zderzanie się barkami lub “przypadkowe” wpadanie na siebie. Pomimo braku wyraźnie seksualnego podtekstu, oddziałują na sferę intymną, wprowadzając ofiarę w poczucie zamieszania, a nawet zagrożenia i utraty godności osobistej, co odczuwają jako zbrukanie lub brud psychiczny.

Wampir energetyczny psychiczny (psi), to agresor psychiczny sugerujący swoim ofiarom niedostateczną inteligencję, brak pamięci lub nawet częściowy stan upośledzenia psychicznego. Ofiara jest wystawiona na docinki z jego strony sugerujące jej głupotę, nieporadność życiową lub niski stan życia nizin społecznych w najbardziej stereotypowym wydaniu. Wprowadza stres, ciągłe podenerwowanie oraz niepokój, co tworzy wybuchową mieszankę destabilizującą umysł ofiary. Przy takim wampirze inni czują się gorsi, szybko spada ich samoocena i łatwiej ulegają napastliwym prośbom wampira.

Wampir energetyczny, jak się bronić przed jego wpływem?

Ostrożnie dobieraj słowa, nie obiecuj zbyt wiele, unikaj długiego kontaktu oraz za wszelką cenę pilnuj swoich granic – tak w prostych słowach można streścić budowanie odporności na ataki wampiryczne. Wampiry lubią poruszać tematy, które są kontrowersyjne lub budzące emocje i to właśnie na nich opierają prowadzenie rozmowy. Jeśli świadoma takich zachowań osoba postara się o spokojne rozpatrywanie tematów i niewłączanie w nie emocji, będzie bardzo trudno kraść z niej energię.

Wampiry to drapieżnicy subtelnych stanów, ale w podstawowych aspektach są bardzo podobni do fizycznych łowców. To oznacza, że nie będą podejmować wysiłku złowienia trudnej ofiary, gdy świadomy ataków człowiek broni się przed nimi siłą spokoju. Jakikolwiek stan emocjonalny (w tym również pozytywny) jest dla wampira szansą na poruszenie osoby i dotarcie do jej miękkich sfer psychicznych bardzo podatnych na atak.
Wyróżnia się 3 fazy obrony przed atakiem wampira energetycznego. Pierwszym jest wczesne ostrzeganie i profilaktyka, a więc rozpoznanie wampira oraz jego sposobu ataku. Drugim jest utrzymanie granic oraz odgradzanie drapieżnika od tematów dla nas prywatnych lub kontrowersyjnych, które wzbudzają stan emocjonalny. Trzecim jest protekcja i nadzór rozmowy, aby wampir nawet w bardzo intensywnych staraniach nie mógł przebić się przez nałożone ograniczenia.

Pierwsza linia ochrony przed wampirem energetycznym

Nim wampir energetyczny w ogóle zacznie atakować, rozpoczyna zarzucanie sieci za pomocą pytań badających grunt psychiczno-emocjonalny przyszłej ofiary. Dobre samopoczucie i odczucie siły sprawia, że człowiek staje się dobrym celem, gdyż jego zasoby energii są na tyle duże, aby nakarmić głodnego wampira.

Drapieżca zapyta wtedy o to, jak minęły wakacje, jak samopoczucie lub czy dobrze się spało, aby rozpocząć z pozoru niewinną rozmowę, która szybko zmienia się w przepytywanie lub sugerowanie jakiegoś problemu. Przy czym nie musi to być problem należący do ofiary, a może to być katastrofa dotycząca całej Ziemi lub tylko małe sytuacje, o których opowiada, jakby miały niesamowicie ważny sens i znaczenie.

Najskuteczniejszą i najprostszą możliwością obrony jest znalezienie sobie czegoś do roboty, podczas gdy wampir energetyczny wyrzuca swój słowotok. Dzięki temu kontakt jest zbyt płytki, aby stanowić dobre łącze, z którego wampir mógłby zaczerpnąć siły życiowe. Innym sposobem jest cykliczna zmiana tematów, która wymaga od wampira ciągłego skupienia i większego wydatku niż mógłby się spodziewać, gdyż jego przygotowana linia ataku grzęźnie w zbyt wielu ścieżkach.

Największym błędem, jaki można zrobić, będąc atakowanym przez wampira, to dać się wciągnąć w jego tematy, na których polu jest przygotowany (albo myśli, że jest). Nie da się być przygotowanym na każdy temat, a wampiry najczęściej wykorzystują takie słowa, które łatwo budzą emocjonalny odbiór i chęć zareagowania na absurdalne argumenty rozmówcy. Poddając się takiemu wpływowi, ofiara przechodzi w drugą fazę bycia atakowaną przez wampira, co utrudnia jej obronę i przeszkadza w zerwaniu kontaktu.

Wampir energetyczny dalej napiera – ochrona drugiej linii

Jeśli ofiara dała się wprowadzić na manowce i zawiązała rozmowę na tyle mocno, że nie może jej prosto przerwać, to pozostaje jej tylko kilka wyjść. Jednym z nich jest przepytywanie wampira, co do jego wiedzy w temacie, gdyż wtedy często ukazuje się poziom nieprzygotowania i sztuczność wypowiadanych słów. Zadawanie pytań to najtańsza (w zakresie kosztów energii) forma osłabienia wampira na tyle, aby ten już po kilku minutach zrezygnował z drenowania siły życiowej.

Niektóre wampiry będą jednak zachęcone pytaniami, gdyż wtedy będą mogły czerpać z naszego pozornego zainteresowania i rozwiną się przed ofiarą tak, aby być z każdej strony widocznym, co wzmacnia ich prezencję i hipnotyzuje ludzi, na których skierowany jest ten efekt. Dobrze jest wtedy sprowadzić całą rozmowę do fizycznego efektu i zapytać wampira o to, co do tej pory udało mu się zrobić – aby to pokazał i pochwalił się tym, czego dokonał, zamiast tylko o tym mówić. To zwykle ucina zakres narcystyczny i rozmowa sama gaśnie.

Gorzej, jeśli wampir energetyczny mocniej zakotwiczy się w rozmowie i zacznie ściągać ofiarę w kierunku coraz bardziej prywatnych myśli, wymuszając ich ujawnienie. To budzi silny dyskomfort, który może skutkować pozbawieniem sił przez drenowanie energetyczne wampira, który dotykając delikatnych spraw, pobudzi emocje u ofiary. Koniecznie należy pamiętać o tym, kim jest wampir w zakresie relacji ludzkich i opierając się o te granice nie schodzić do tematów prywatnych i/lub upomnieć wampira, że nie ma żadnego “my”.

Największym błędem jest pozwolenie, aby energetyczny pasożyt dotarł do prywatnego życia rozmówcy i zaczął mu doradzać, co ma zrobić z trapiącymi ofiarę problemami. Te sugestie będą coraz gęściej oplatały sieć wpływów, co pociągnie zagrożoną osobę w trzecią fazę wampirzego ataku. Wtedy wampir ma w pełni otwarty kanał energii i możliwy jest dla niego drenaż całej siły życiowej człowieka.

Zanim wampir energetyczny wycofa się z naszą energią – obrona własnych granic (trzecia linia)

Nim wampir zdoła przenieść energię do siebie, jest jeszcze możliwość wycofania się z kontaktu i oderwania od pasożyta. Aby drapieżnik był w stanie ukraść całą energię w jednym ruchu, musi dojść do punktu granicznego, w którym ofiara zapomni o swoich granicach i wyleje energię w otoczenie, do swego pola aurycznego, skąd będzie już łatwo dostępna.

Dla wampira wymagane jest, aby człowiek był zaaferowany sytuacją, podatny na sugestie oraz poruszony emocjonalnie, gdyż wtedy staje się otwarty na jego wpływ, jak również dostępny dla wszystkich z zewnątrz. Jeśli ofiara szybko nie zareaguje, praktycznie cała jej energia zostanie skradziona, a ona pozbawiona sił wraz ze wszystkimi tego efektami: zmęczeniem, bólem głowy i brzucha, nudnościami, pogorszeniem nastroju, problemami ze snem, a nawet niepewnym rytmem serca.

Ukrócić rozpasanie wampira można poprzez zmianę nastawienia, postawy lub zachowania w rozmowie, gdyż wytrąci to przyszłą ofiarę z hipnotycznego wpływu. Wampir energetyczny utraci wtedy bezpośrednie łącze, co spowoduje, że będzie starał się wrócić na poruszone już tematy. Będzie miał jednak trudniej, gdyż każdy impuls samowoli wbrew jego sugestiom będzie tworzył dystans między nim a ofiarą.

Ostatecznie najprostszym wyjściem jest natychmiastowe zakończenie kontaktu lub odwołanie się do otoczenia, gdyż wampiry średnio radzą sobie z grupowym drenowaniem energii, gdy już są skupieni na jednej osobie. Jeśli niechętnie liczymy na pomoc osób trzecich, zawsze pozostaje mentalne odcięcie energii od własnych słów, gdyż wtedy rozmowa stanie się niestaranna i łatwiej urwie się przy pierwszej okazji.

Czy to wampir energetyczny? Test

Warto zaznaczyć, że nie powinno się szybko stwierdzać aktu wampirzenia na podstawie swoich odczuć, gdyż te mogą być błędne lub mylnie interpretowane. Często oskarżenie o wampiryzm pada, gdy osoba czuje się osłabiona i zestresowana, co może być przyczyną bardziej trudnej reakcji na usłyszane słowa niż faktyczny atak wampira. Z tej przyczyny nie należy budować paranoi, a test służy tylko zastanowieniu się, czy osoba, z którą mamy kontakt nie jest przypadkiem toksyczna lub nieprzyjemna dla naszego pola energetycznego.

Wskazówka 1 – Komunikacja

Wampiry najczęściej dobrze radzą sobie z utrzymaniem uwagi rozmówcy na sobie. Najczęściej wywołują emocjonalne powiązanie lub potrzebę, np. współczucie lub chęć dowiedzenia się czegoś ciekawego. Powoduje to swoiste ciągnięcie za język, gdzie ofiara pod wpływem wampira wciąga się w rozmowę, która szybko przestaje być zwykłą rozmową, a staje się słuchowiskiem. Podczas rozmowy wampir przedstawia głównie siebie, a rozmówcę traktuje jako tłum mający go słuchać.

Wskazówka 2 – Kontakt

Zwykle uciążliwy, gdyż wampir wypełnia sobą otoczenie, co przeszkadza w skupieniu oraz sprzyja rozkojarzeniu i podatności na sugestie. Ciągle “głośny”, czepiający się każdej rozmowy i rozbijający tematy w taki sposób, aby kończyły się czczą paplaniną lub zupełnie inaczej – koncentrujący tok rozmowy wokół siebie. W każdej formie będzie jednak odczuwalna miałkość i niska jakość kontaktu, co automatycznie budzi niechęć.

Wskazówka 3 – Relacja

Nie zawsze jednak wampir musi być odpychający – ci drapieżnicy celujące w jedną ofiarę potrafią być mili, uprzejmi i pełni kreatywnych metod starania się o uwagę, przez co ofiara szybko wpada w sidła pozornie sprzyjającej relacji. Tuż pod spodem łatwo natrafić na narcyzm, niechęć do udzielania pomocy i wsparcia oraz przesadną roszczeniowość, choć to ostatnie wychodzi zwykle na samym końcu.

Wskazówka 4 – Zachowanie

Gburowatość, pazerność i chciwość – to NIE są cechy wampira. Wampir energetyczny swoją postawą wzmacnia w ludziach jego pozytywny odbiór i starannie unika negatywnych myśli w swoją stronę. Czaruje i prezentuje się jako oś, wokół której kręci się wszystko, co najlepsze, przez co ludzie mylnie uważają go za narcyza. To, co można o nim powiedzieć na pewno to, że jego zachowanie jest uzależniające dla innych.

Zakończenie

To oczywiście nie wszystko, co można powiedzieć o wampirach energetycznych. Ich sposób wyszukiwania ofiar, polowania, oraz styl bycia jest szerokim tematem, nad którym można długo rozmyślać. Istotnym punktem centralnym jest jednak sama osobowość ofiary oraz to, jakie elementy czynią z niej idealne pożywienie dla wampira. O tym w następnej części.