Praca z energiami cz. 3: Stały przepływ przez ciało energetyczne

Energię odczuwamy głównie, podczas używania lub gdy mamy zgromadzone jej większe ilości. Poza tymi przypadkami, bycie wrażliwym na przepływ siły przez ciało energetyczne jest rzadko spotykane. Przez większość czasu nie mamy potrzeby pilnować swoich zasobów ani tym bardziej tysięcy procesów pozwalających nam żyć. Wszystko to robi za nas podświadomość, która kontroluje układy i przepływy oraz wyznacza zakres przychodów i wydatków.

Poprzednia część kursu: Praca z energiami cz. 2: System energetyczny człowieka – moc to nie wszystko.

Człowiek to istota oszczędna. Jego codzienne przetrwanie zależy od tego, jak rozplanuje swój bilans oraz ile energii otrzyma podczas spożywania jedzenia, picia wody czy drzemki. Europejski tryb życia jest bardzo aktywny. Stale goni między utrzymaniem się w dobrych warunkach bytowania, a nie zgubieniem swoich marzeń za horyzontem. Idąc przez życie w takim stylu, pojawią się cięcia budżetowe i ciało energetyczne może nie otrzymać wystarczającej energii dla siebie.

Wiemy już, że brak energii jest dla człowieka zagrożeniem. W przypadku nadmiaru energii sytuacja wygląda podobnie. Za dużo siły wprowadzonej do w ciało energetyczne (zwane również ciałem eterycznym) spowoduje, że te osłabnie, zmęczy się i będzie niechętne do powtórnego podjęcia wysiłku w tym samym kierunku. Toporność materii może sprawić, że zamiast postępu i rozwoju, energetyka człowieka przy większej sile dozna spalenia obwodów i/lub coraz większej niechęci. Dlatego ważne jest, aby trenować z głową.

Skupienie przepływu przez ciało energetyczne

Tam, gdzie skupiamy swoją uwagę, tam najwydajniejsze ciało, lecz też najszybciej zużywające się i wymagające stałych nakładów składników i witamin, które podtrzymają funkcjonowanie organów. Nawet energetyczne funkcje do swojej pracy wymagają nie tylko czystej energii, ale też elementów, nad którymi mogłyby pracować poszczególne narządy. Skupianie się tylko na sercu na pewno je pobudzi i wzmocni, ale też może spowodować osłabienie pozostałych organów, gdyż te nie otrzymają tyle siły ile potrzeba.

Brak energii w poszczególnych partiach ciała doprowadza do osłabienia stanu psychicznego oraz emocjonalnego. Dlatego tak ważne jest, aby stale utrzymywać przepływ przez ciało energetyczne, choćby kilka procent powyżej normy. Dzięki temu system energetyczny człowieka rozbuduje się i pozwoli na aktywniejsze istnienie na co dzień.

Dolna część ciała

Brak odczuć przepływającej siły w stopach, jest oznaką braku stabilności w materiach. Odczuwane jako brak istotności, wycofanie w stronę myśli lub emocji i wyodrębnienie (utracone połączenie ze światem). Człowiek niewyraźne odbiera zależności między wydarzeniami i jest niczym za taflą szkła, zza której obojętnie patrzy na otoczenie. Słabe kostki dadzą wrażenie niestałości, braku siły i niepewność co do podjętych kroków. Tym samym wszystkie podjęte obietnice i nowe myśli nie mają żadnej siły sprawczej. Brak odczuć w kolanach jest niczym brak stabilności i trudności w utrzymaniu prostej postawy psychicznej oraz fizycznej. Takie osoby łatwo uginają się pod naporem zdarzeń i uciekają przed ludźmi.

Rozpatrując ogół kończyn dolnych – jeśli mają one niski stan energii, to człowiek jest oderwany od rzeczywistości, boi się nowych kroków i lęka zmian. Niechętnie rusza do przodu i nie wykonuje intensywnych prac. Możemy to porównać do ucięcia korzeni, które podtrzymują całe drzewo. Słabo odczuwalne okolice krocza i krocze, to ostygnięcie, brak energii seksualnej i oziębłość w fizycznych zachowaniach. To też panika przed kontaktem z innymi, myślenie kat-ofiara itp. Słaby przepływ przez ciało energetyczne w miednicy, to gaszenie swoich ambicji, lenistwo i stagnacja. 

Środkowa część ciała

Dolne obszary brzucha będąc bez energii, pozbawiają człowieka radości i czynią niechętnym nawet do przeżywania przyjemności. Zimne pasy wokół bioder są oznaką silnych napięć oraz wewnętrznego terroru, który prowadzi do pogłębiania stresu i niepokojów. Splot słoneczny mając niedobory energii będzie unikał obowiązków, uciekał przed problemami i deprymował otoczenie zachowaniem “tumiwisizmu”. Obszar pleców od splotu w dół będąc bez energii ukaże słabość naszych myśli, błędne podejście i pozbawia sił do działania. Wtedy ciężko się zmienić i utrzymać elastyczność. Sztywność pleców przekłada się na ciężki charakter. Zimne serce nie będzie reagować na kontakt, zniechęci każdego do prób i ustawi ograniczenia życia wokół. 

Ogół zawierający w sobie klatkę piersiową oraz jamę brzuszną (tors) będąc w bezruchu, degraduje umysł i zostawia go zamkniętym na świat. Taka osoba postrzega głównie siebie przez pryzmat myśli, którym nieustannie poddaje się w oczekiwaniu na otwarcie granic. Wzmacniają się cechy charakteru, które głoszą wyższość egoizmu nad altruizmem (ze względu na brak przepływu człowiek zaczyna oszczędnie wydawać energię). Niewielka ilość siły w tym obszarze, to także niewielka aktywność czakr. Niedobory w tym obszarze mogą skutecznie zdemotywować człowieka pozbawiając go stałości, właściwego osądu sytuacji oraz nieznajomości wartości napotkanych zjawisk.

Górna część ciała

Ramiona z niskim stanem energii powodują brak odprężenia i ciągłą natarczywość myśli. Idzie za tym ciągły ciężar na karku, który zwiastuje niemożność udźwignięcia odpowiedzialności. Na gardle zbyt mała ilość energii dopuści do kłamstw, niewypowiedzianych słów i innych odchyleń w komunikacji i wyrażaniu siebie. Twarz bez płynącej wewnątrz energii jest niczym maska, która zakłóca odbiór świata. Tył głowy bez siły produkuje zmącenie jasności umysłu i niezdolność do koncentracji. Masy subtelnej materii wewnątrz głowy bez energii stają się dla człowieka ciemnym miejscem, pełnym złudnych labiryntów.

Głowa razem z szyją przez większość czasu powinna być pokryta delikatną otuliną świetlnych cząstek. Pozwala to człowiekowi interpretować świat właściwie oraz utrzymywać pracę umysłu nawet na podświadomym poziomie. Gdy głowa jest ciężka i ospała, oznacza osłabiony przepływ siły życiowej. Mogą pojawić się długotrwałe bóle głowy, oczu i uszu. Zmącenie wizji i brak koordynacji wzrokowo-ruchowej również występują przy osłabionej głowie. Już przy niewielkich brakach wspomnienia blakną, stają się płytkie i nieokreślone.

Ćwiczenia

Z wcześniejszych akapitów, wyraźnie wyłania się prosta informacja – brak energii, to brak postępu w działaniach i stagnacja w życiu codziennym. Pomimo tego, że prawdziwy człowiek jest energią, to potrzebuje stale pilnować przepływu siły, aby brało w nim udział również ciało energetyczne (jak i pozostałe ciała subtelne człowieka). Te, które zostanie pominięte, nie otrzyma wystarczającej energii do działania.

• Ćwiczenie Pierwsze

Złącz ze sobą palce obu dłoni. Poczujesz jak energia zacznie przepływać z jednej dłoni do drugiej. Obserwuj sam przepływ, ustal który palec jest najmocniejszy, a który potrzebuje większej siły. Wprowadzaj w cyrkulację coraz więcej siły, jednak uważaj aby nie wydać jej na zewnątrz. Nim puścisz, ostrożnie osłab przepływ, aby nie doszło do zerwania linku i spięcia zwrotnego (obrywasz wtedy podwójnie). Poświęć minutę na przywrócenie przepływu do normy. 

• Ćwiczenie Drugie

Zacznij od podłączenia swoich stóp do przepływu. Twoje stopy powinny rozgrzać się całkiem szybko. Spokojnie przejdź przez kostki, przemknij przez kolana i podłącz kończyny dolne w przepływ. Powinno powstać wrażenie wejścia do wody ze spokojnym nurtem. Możesz wzmocnić nurt wkładając w przepływ więcej siły. Pozostaje już tylko zanurzenie całego ciała we własnej sile. Zachowaj ostrożność przy ważnych organach.

Na początku nie będą to silne odczucia – należy podjąć większy wysiłek w celu poprowadzenia siły życiowej przez ciało energetyczne. Zrobisz to za pomocą koncentracji na intencji. W zależności od możliwości jakie posiadasz stanie się to szybciej lub wolniej.

• Ćwiczenie Trzecie

Połóż się w spokojnym miejscu i zamknij oczy. Na razie nie pobudzaj przepływu przez ciało tylko sięgnij myślami ku czemuś, co traktujesz jako źródło siły. Może to być zarówno miejsce mocy, las, jak i idea bycia dobrym, anioł stróż, czy wyższe Ja. Skup na tym myśli i przeciągnij przez ciało myśli o wybranym źródle. Jest to najprostszy, lecz również najmniej bezpieczny sposób odkrywania świata, gdyż zakłada kontakt bezpośredni. Dlatego zatroszcz się o dobre źródło, z którym będziesz łączyć się podczas ćwiczenia.

Na koniec

W rozwijaniu energetyki ciała nie chodzi o to, aby przelać przez siebie miliony jednostek energii, ani trzymać je w czakrach. Celem jest zrównoważony rozwój, który pozwoli wesprzeć obraną ścieżkę duchową. Istotne jest, aby nie przesadzać z ćwiczeniami i ostrożnie dobierać zakres mocy jaką się chcemy posługiwać. W ten sposób będziemy chronieni przed negatywnymi konsekwencjami nadmiaru siły. Dla każdego człowieka jest to inny poziom, choć średnia dla początkujących wyraźnie wskazuje, że nie jest bezpieczne używanie dużej siły na treningach. Bez odpowiedniej kontroli może spowodować przepalenie energetyki ciała, krwotoki energetyczne i puste przestrzenie w aurze, które pozwolą na ingerencje z zewnątrz.

Następna część kursu: Praca z energiami cz. 4: Rozgrzewka energetyczna.