Ciała subtelne człowieka

Chcemy czy nie – posiadamy warstwy. Nie rozkładamy się na ciało i duszę, lecz stanowimy szereg ciał, przez które przepływa świadomość naszego istnienia. Każde z tych ciał znajduje się w innej sferze – eterycznej, astralnej lub mentalnej. W praktyce można wyróżnić 8 ciał, lecz w tym artykule omówimy tylko 4 ciała subtelne – te, które są najbardziej powiązane z tym, co określamy jako ludzie.

Dopiero przy poziomie mentalnym wyższym (przyczynowym) następuje pierwsze zetknięcie z Ziemią i związanymi z nią wcieleniami w postać ludzką. Tutaj właśnie ma swój początek nasze ego. Nie jest to jednak artykuł odnośnie ego, a ciał, które ma pod swoją opieką. Na początek weźmy najcięższe ciało subtelne – fizycznego sobowtóra.

Ciało Fizyczne

Ciężko je nazwać subtelnym, gdy wpatrujemy się w ciała subtelne, wyższych od tego. Jednak nasza gęstość fizyczna jasno wskazuje, że jesteśmy bardziej delikatni od niektórych rośliny czy kamienia. Nawet usilne próby zmarłych nie dają rezultatów, gdy próbują poruszyć kamień czy krzesło. Fizyczny odpowiednik naszych ciał subtelnych, jest doskonale przystosowany do odbioru świadomości i służy za jeden z najdoskonalszych pojazdów dla jaźni. Wyposażony w układ nerwowy, jest trwale połączony z ciałem bezpośrednio wyższym (eterycznym). System neuronów z mózgu umożliwia błyskawiczny transfer w obie strony, dając nam możliwość reagowania w milisekundach.

Aura fizyczna składa się z promieniowania cieplnego, kryształków soli, zapachów i innych składników fizycznych o charakterze lotnym. Jej wielkość jest niejednorodna, waha się od 2 do 10 cm.

Ciało Eteryczne

Znane również jako ciało energetyczne. Złożone ze światła i subtelnych odmian elektryczności. Jest w stanie odczuwać ból oraz zmiany w ciśnieniu i temperaturze. Wyposażone w system kanalików energetycznych zwanych nadi, oraz ośrodki energetyczne w kształcie wirów, w których energia ulega skupieniu i transformacji na inne odmiany. Oprócz tego ciało eteryczne zawiera zasoby energii zwane Dan Tien i osobne obiegi energii, które mogą działać samodzielnie np. obieg pomiędzy czakrami, obieg wzdłuż kręgosłupa.

Wielkość tego ciała jest zawsze odpowiednikiem ciała fizycznego, lecz o około 2 do 5 cm większa, co nadaje w oczach jasnowidza wygląd grubego skafandra. Jest jasnoszare o zabarwieniu od jasnoniebieskiego do głębokiego fioletu. Wszelkie inne barwy oznaczają stany kreujące się poza normą w tym ciele np. czerwień będzie oznaką zapalenia, pomarańcz podrażnienia, a żółty zatrucia. Barwy chłodniejsze mogą świadczyć o niedoborach i/lub słabej odporności ciała.

Aura eteryczna roztacza się we wszystkie strony, na około 30-40 cm od powierzchni ciała. W jej przestrzeni można napotkać barwy, które jednak rzadko nabierają intensywności, a mienią się niczym przytłumiona tęcza. Przez większość czasu aurę zabarwia barwa mleka.

Ciało eteryczne jest matrycą dla ciała fizycznego. Rana uczyniona któremukolwiek z tych ciał bardzo szybko pojawi się również i w drugim z nich. Bez jednego z ciał przestaje mieć sens istnienia drugiego. Po śmierci fizycznej ciało eteryczne również zostaje opuszczone. Gdy zaczyna swój rozpad (już po kilku godzinach od śmierci) następuje podwyższone tempo rozpadu ciała fizycznego.

Ciało Astralne

Potocznie zwane duszą, gdyż właśnie tym ciałem podróżujemy po fizycznej śmierci. Nastawione jest na odczuwanie emocji, zwierzęcych instynktów, pragnień oraz marzeń, choć w bardziej egoistycznym zakresie. Ze względu na większą subtelność, nie posiada kanalików nadi, a jedyną rzecz, która łączy je z resztą ciał subtelnych są główne czakramy. Każda cząsteczka tego ciała przepływa kolejno przez wszystkie wiry, co daje całemu ciału ogrom możliwości np. widzenie sferyczne w kącie 360º, czucie każdą cząsteczką ciała itp. Tutaj po raz pierwszy zmysły łączą się w jedną wspólną percepcję, co pozwala nam na cieszenie się pełniejszym poznaniem.

Ciało w swojej formie przypomina mocno spłaszczone po bokach jajo. Wygląd humanoidalny prawie całkowicie zostaje zatracony, przez co w przestrzeni astralnej częściej można spotkać dusze o kształtach kropli, łzy, kuli lub spiralnej formy. Fizyczna i eteryczna forma całkowicie kryje się w tym ciele, które sięga nawet 10 cm w każdą stronę od powierzchni materialnej formy. Na powierzchni astralnego sobowtóra, widać wiele zabarwień charakteryzujących silne stany emocjonalne lub nastrojowe, które aktualnie przejawia świadomość wypełniająca ciała subtelne.

Aura astralna sięga do 1-1,5 metra w przestrzeń i wszelkie emocjonalne reakcje powodują, że jest stale aktywna, a jej barwy zmieniają się niczym w kalejdoskopie. U szczególnie aktywnych, aura rozrasta się nawet dwukrotnie, co powoduje dominację emocji nad umysłem i zakłóca głos intuicji.

Ciało astralne bardzo dokładnie powiela reakcje ciała mentalnego. W efekcie oba te ciała subtelne wytwarzają podobne barwy i odcienie. Ciało mentalne wytwarza je o oktawę wyższe i subtelniejsze.

Ciało mentalne (niższe)

Potocznie zwane umysłem, gdyż właśnie tutaj jest całe centrum naszej indywidualności, a więc ego. Świadomość przejawia tutaj swoje cechy charakteru, myśli oraz plany związane ze wszystkim, co napotyka w niższych światach. Tak jak w ciele astralnym, tak i tutaj są centra energetyczne zwane czakrami. Ciało to, jest wirem w wirze, gdyż żadna jego cząstka, nie zatrzymuje się ani na chwilę. Zamiast tego, kręci się dokoła niewidzialnych linii sił pola świadomości, pulsując od energii w szaleńczym rytmie.

Mentalna materia tego ciała, w swojej pierwotnej formie ma kształt idealnego owoidu. Jednak widać wyraźny kontur zarysowany przez myśli o sobie (gdyż w większości myśli o sobie, jako o ciele fizycznym). Ciało mentalne sięga do 20-25 cm ponad powierzchnię fizycznej powłoki. Barwione jest zwykle różnymi odcieniami żółtego koloru, który jednak występuje najczęściej z szaro-burymi cieniami, ukazującymi nieprawidłowości w rozwoju ego lub skierowanie ku niższym instynktom.

Aura mentalna sięga do 3 m we wszystkie strony i zawiera w sobie pasma, które układają się zgodnie z poziomami wibracji. Myśli o pozytywnych wibracjach będą zajmowały środkową część. Myśli negatywne i egoistyczne utrzymają się na dolnych partiach, a myśli najwyższe zajmą szczyt aury.

Jednostka mentalna jest tym, co tworzy naszą osobowość i tutaj kończy się szereg ciał związanych stricte z życiem fizycznym. Dalsze ciała subtelne idą w przeciwnym kierunku, który jest ludziom kompletnie obcy i ma związek z ewolucją istot świetlistych, zwanych często aniołami.

Ciało przyczynowe (mentalne wyższe)

Tutaj jest jednostka centralna zwana potocznie Wyższym Ja lub Prawdziwym Człowiekiem. Świadomość schodząc z wyżyn istnienia ma tutaj po raz pierwszy kontakt z wcieleniami na Ziemi i gęstymi materiami Wszechświata. Świadomość przejawia tutaj swoje myśli abstrakcyjne oraz najwyższe ideały, które są możliwe do osiągnięcia dla człowieka. To ciało nie posiada już czakr, a jedyną namiastką układu energetycznego. Jasnowidz może dostrzec ogniste wyładowania sunące wzdłuż niewidzialnych linii oraz fale żywego światła.

Widać tutaj ogromną zmianę w strukturze ciała. Człowiek do tej pory skupiający masę subtelną wewnątrz konturu teraz przypomina wielką kulę stale płonącego ognia (o średnicy około 20 m), który skupia się na obrzeżach zostawiając zaledwie kilka procent masy w centrum (tylko wtedy, gdy człowiek przechodzi wcielenie). Powodem tego, jest kompletny brak egoistycznych odruchów, które mogłyby skupiać świadomość w stałą formę, którą tak dobrze znamy. Również dlatego, że na tym poziomie nie ma absolutnie żadnego powodu, aby człowiek miał humanoidalną formę.

Specyfika tego ciała oraz miejsce, jakie zajmuje w gęstościach uniemożliwiają mu przejawienie negatywnych cech bądź też wszelkich ich odmian. Do ciała przyczynowego trafiają tylko najczystsze przejawy uczuć oraz myśli, które budują je w nasz idealny odpowiednik. Puste miejsca w jego strukturze świadczą o braku wypracowanej cechy, która musi w nim zaistnieć. Inaczej człowiek nie będzie gotów odejść od cyklu inkarnacji na Ziemi.

 

Komentarze mile widziane.