Pełnia
Wróć do listy artykułów

Artefakty: opisy materiałów do tworzenia artefaktów

Rzemiosło, to nie tylko tworzenie energetycznych form czy programów. Również artefakty fizyczne należą do tej kategorii. Cokolwiek byśmy nie tworzyli zawsze robimy to z myślą, aby magia przetrwała lata. Należy wtedy wybrać odpowiednie materiały, przygotować surowce do przekucia w trwały produkt. Nim jednak spróbujemy cokolwiek zrobić musimy posiadać odpowiednią wiedzę.

Drewno, metale, minerały, wyroby przetworzone, woda, ziemia, kości, substancje chemiczne – te i wiele innych materiałów możemy użyć do produkcji przedmiotów magicznych. Powinnyśmy wybierać takie surowce, które najlepiej będą wspomagać program zapisany w nośniku. Wyróżniamy przede wszystkim te, które mają najlepsze właściwości energetyczne oraz najtrwalsze i odporne na wpływ czynników zewnętrznych. Trzeba także pomyśleć o elektronice, która często kłóci się z magią.

Opis materiałów fizycznych

Minerały są najpopularniejszymi tworami Natury, które chętnie wykorzystywane są do działań magicznych. Im bardziej szlachetne formy, tym czystszy zapis (bez skaz) i większa możliwość przechowywania energii. Diament jest uważany za doskonały nośnik dla każdego poziomu programowania. Jego sporo tańszym odpowiednikiem jest kryształ górski (ten ma gorszą wydajność i poprawnie zapisuje tylko najprostsze programy).

Drewno jest często wykorzystywane w magii. Jako, że stanowi formę, która kiedyś żyła, to ciało eteryczne jest uformowane na transfery energii, co jest jego wybitną zaletą. Niestety nie jest przygotowane do utrzymywania dużych ilości energii, aby być stanowić solidny zasób. Drewno z drzew iglastych ma mniej rozwiniętą energetykę, lecz za to bardzo chłonną. Odwrotnie jest z drzewami liściastymi – te mają bogatszą formę kontaktu z otoczeniem.

Metale takie jak złoto, srebro, platyna czy miedź są dobrymi przewodnikami, a im lepsze tym mniej strat w przekazywaniu energii. Żelazo dobrze skupia energię, więc trwale przechowuje program. Metale radioaktywne (jeśli ktokolwiek miałby do nich dostęp) są trudne do opanowania, ale przy silnym programowaniu są w stanie intensywnie oddziaływać na cel. Mało jest informacji na temat kamieni pochodzących spoza Ziemi, więc wszelkie informacje należą do indywidualnych przypadków.

Wyroby przetworzone np. plastik, folia, czy farby i lakiery są pozbawione właściwości magicznych, przez co dobrze działają jako izolatory. Cement rozprasza energię, a szkło nie wydaje się reagować praktycznie wcale na jej przepływ. Tworzywa sztuczne używane w produkcji ubrań są mało wydajne i często nałożony na nich program traci harmonię i ulega rozregulowaniu.

Woda, a raczej jej stan może być właściwym materiałem do tworzenia delikatnych form. Woda o temperaturze 4ºC ma najsilniejsze właściwości magnetyczne i przy jej użyciu możemy zachować każdy program. Wraz z rosnącą temperaturą traci ona swe właściwości, lecz może służyć za wydajny zasobnik energii. Wystarczy pomyśleć ile wrząca woda ma energii.

Ziemia, a raczej gleba ma bardzo wiele subtelnych różnic, które zwiększają lub osłabiają możliwości wszystkiego innego. Czarnoziemy niesamowicie ładują kamienie, gdy piaski z plaży czy pustyni tylko wyprowadzają programy. Każda odmiana robi co innego (dużo też zależy od środowiska).

Kości zwierząt czy ludzi zawsze będą miały silne inklinacje, ku bycia silnymi artefaktami. Dowodem tego mogą być chociażby relikwie świętych. Wykorzystywane przez szamanów pozwalały nawiązać połączenie za pomocą wiązań podobieństwa. Ceniono zwłaszcza kły i pazury drapieżników, gdyż te silnie były związane z krwią ofiar i były szczególnie nasycone energią żywych istot.

Substancje chemiczne nie są dobrym połączeniem jeśli artefakt ma być noszony. Przydają się tylko wtedy, gdy posiadamy warsztat, znamy się na chemii tej zwykłej jak i tej okultystycznej. Zabawy z ciekłym azotem mogą w bardzo szybkim tempie odebrać nam energię jak i też służyć do innych celów np. uwięzienia bytu poprzez zamknięcie go w materii.

Elektronika bardzo kiepsko łączy się z wszelką magią. Można powiedzieć, że jest jej przeciwnikiem, więc wszelkie konstrukty tworzone na podstawie urządzeń elektronicznych nie zdają rezultatów bądź prowadzą do efektów negatywnych np. uszkodzenia sprzętu lub utraty zebranej energii.

ezoteryka artefakty materiały do tworzenia artefaktów metafizyka

Materiały niefizyczne

Oprócz materiałów złożonych z materii fizycznych istnieją także substancje niefizyczne takie jak: esencja elementarna, fluidy, atomy permanentne, emanacje i wiele innych używanych. Każda z wymienionych substancji może być użyta do budowania form energetycznych zwanych konstruktami.

Esencja elementarna jest to produkt, który najprościej opisać jako uporządkowana materia surowa. Mówiąc jeszcze prościej – jest to materia ożywiona przez świadomość, przez co nabywa wiele właściwości np. wysoki poziom elastyczności, chłonność, możliwość zaprogramowania. Im większe jej nasycenie tym lepiej będzie reagować na intencję, co pozwoli zbudować wydajnego i posłusznego serwitora (istnieje jednak zagrożenie, że uzyska on własną świadomość).

Fluidy są odmianą powyższej substancji, lecz ich właściwość jest jasno określona i wyraża tylko jedną konkretną cechę nadaną przez twórcę. Najczęściej oparte o właściwości fizyczne typ magnetyzm, czy przewodzenie elektryczności są najlepsze do budowy osłon energetycznych.

Atomy permanentne dla każdej strefy są cząstkami będącymi najczystszymi formami do przekazywania intencji bez jakichkolwiek odchyleń programu. W sposób czysty i stabilny tworzą jeden z najidealniejszych rodzajów komunikacji – telepatię. Używanie ich jest niestety mocno ograniczone przez brak umiejętności, gdyż wystarczy choćby odrobina emocji i/lub utraty koncentracji, aby programowany atom nam uciekł z zasięgu. Wyposażone w niego konstrukty mają silny rdzeń i niełatwo je zniszczyć.

Emanacje, to promieniowanie złożone z naładowanych cząsteczek poruszających się w sposób losowy. Przy odpowiednim ukierunkowaniu stanowią przekaz energo-informacyjny dla otoczenia i właśnie do tego służą. Forma złożona tylko z emanacji jest ciężka do określenia jak i wykrycia, gdyż nie posiada centralnego rdzenia, a stanowi obiekt rozmyty (niescentralizowany).

Surowa materia charakteryzuje się niskim natężeniem energetycznym. Dzięki temu świetnie działa jako bariera przeciw wpływom, gdyż najpierw energia musi poruszyć taką materię, aby mogła przez nią przeniknąć. Jej istnienie jest głównym powodem dla którego słabsze ataki rozpadają się nie dolatując do przeciwnika. Programowanie takiej materii bez dopływu energii może tworzyć pułapkę, która po natrafieniu na jakiekolwiek źródło wchłania siłę i aktywuje swój program.

Podsumowanie

Oczywistym jest, że wszystkie te materiały mogą komponować się w jedną harmonijną formę jeśli tylko odpowiednio do tego podejść i mieć zacięcie z pogodzeniem różnych sił tkwiących w materiałach. W tym celu można użyć run lub ewentualnie symboli, jeśli tylko dobrze znamy ich znaczenie i możliwości. Co odważniejsi mogą pokusić się o utworzenie własnych znaków mających na celu wiązać ze sobą dwa odmienne czynniki.

Wyżej opisane surowce mają z założenia pewne właściwości, lecz powinnyśmy do każdego skrawka materii podchodzić w sposób indywidualny, gdyż ze względu na środowisko praktycznie każda substancja jest w stanie zmienić swe właściwości poprzez spotęgowanie, osłabienie lub totalną zmianę i mutację swoich sił. Zdolny mag może także nasilić pewne cechy materiału, aby lepiej służyły mu w budowanym konstrukcie. Możliwość tego typu jest ograniczona jedynie przez siłę woli twórcy.